Rąpice przed wojną

Działalność gospodarcza w Rąpicach

3 piekarnie, 3 rzeźników, 3 przedsiębiorstwa budowlane, 2 stolarzy, 2 szewców, 2 młynarzy, 2 krawców, 2 fryzjerów, 1 kowal, 1 bednarz, 1 zdun, 1 kołodziej, 4 handlujących artykułami spożywczymi, 2 firmy taksówkowe, 1 przedsiębiorstwo transportowe, 1 ogrodnik, 3 restauratorów w „Białym wzgórzu”, 1 tartak z załogą 12-15 pracowników.

Rąpiczańskie stowarzyszenia

Stowarzyszenie Męskich Śpiewaków, Stowarzyszenie Piłki Nożnej, Stowarzyszenie Wojenne, Stowarzyszenie Militarne, Stowarzyszenie Szyprów, Straż Pożarna.

Kościół i Szkoła

Kościół w Rąpicach był zbudowany z tzw. muru pruskiego w XVIIIw. Do parafii Rąpice należały miejscowości Kłopot, Mielesznica. Do szkoły należały dwa leżące z dala od siebie budynki. W starym budynku szkoły, za gospodą, uczyły się rocznik 3 i 4 w jednej klasie naraz. Tylko 1 i 2 klasa uczyły się razem.

Rąpice: fakty i liczby

• Było 20 dużych rolników, którzy swą ziemię końskimi zaprzęgami obrabiali, jeden z wołowym zaprzęgiem. Trzymali 1 lub dwie krowy, które też używano jako zaprzęgowe.
• Dobra państwowe liczyły 2670 ha – było to dużo więcej niż własność rolników prywatnych.
• Na dobrach, które do gorzelni i cegielni należały, pracowało na stałe lub sezonowo wielu z miejscowych mieszkańców, których część mieszkała w domach folwarcznych.
• Znaczna część miejscowej ludności żyła z żeglugi. Największy rąpiczański Szyper miał swoje łódki. Blisko położony Furstenberg (Eisenhüttenstadt nad Odrą) stwarzał wiele możliwości w wyborze pracy.

Przetłumaczył: Adam Szejna
Źródło: Heimatbrief